Ημερίδα με θέμα Επαγγελματικός Αθλητισμός: παρόν και μέλλον

Σάββατο 20 Απριλίου 2013

Ξενοδοχείο Αστήρ Εγνατία – Αλεξανδρούπολη

Ομιλητές:

Δετσαρίδης Χρήστος
Επίκουρος Καθηγητής Νομικής Σχολής Α.Π.Θ.

Δημητριάδης Μάκης
Πρώην Διεθνής Πετοσφαιριστής – Προπονητής

Μαλάτος Ανδρέας
Πρόεδρος ΙΔΕΑΔ

Σημαιοφορίδης Λάκης
Δικηγόρος, Πρώην Διεθνής Ποδοσφαιριστής, Πρώην Πρόεδρος του Π.Σ.Α.Π.

Χριστοφορίδης Σπύρος
Δικηγόρος, Συγγραφέας του βιβλίου: “Επαγγελματικό Ποδόσφαιρο”

Ο Δικηγορικός Σύλλογος Αλεξανδρούπολης σε συνεργασία με το Ινστιτούτο Διεθνούς & Ελληνικού Αθλητικού Δικαίου διοργάνωσε στην Αλεξανδρούπολη ημερίδα με θέμα “Επαγγελματικός Αθλητισμός: παρόν και μέλλον”. Μία εκδήλωση με ιδιαίτερο ενδιαφέρον κυρίως για το επαγγελματικό ποδόσφαιρο και όσα διαδραματίζονται το τελευταίο διάστημα σ’ αυτό.

Πηγή: www.thrakinet.tv

Ομιλία με θέμα: “Ο Επαγγελματικός Αθλητισμός στον καιρό της κρίσης” στην Αλεξανδρούπολη

Ευχαριστώ καταρχάς το Δικηγορικό Σύλλογο Αλεξανδρούπολης και το Ι.Δ.Ε.Α.Δ. για την τιμή της πρόσκλησης στη σημερινή εξαιρετικά ενδιαφέρουσα και χρονικά κατάλληλη στιγμή εκδήλωση. Με δεδομένο ότι θέμα της ομιλίας είναι “Ο ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΟΣ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ ΣΤΟΝ ΚΑΙΡΟ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ”, αισθάνομαι σαν να μου έπεσε το sos στις εξετάσεις.

Ο ελληνικός επαγγελματικός αθλητισμός, θεσπισθείς το 1979, θα έπρεπε χρονολογικά να βρίσκεται σε φάση ωριμότητας. Αντιθέτως συνεχίζει πεισματικά εν έτει 2013, να διέρχεται φάση παρατεταμένης εφηβείας, χωρίς να έχει περάσει καν κάποιες παιδικές ασθένειες, που εμφανίζονται και σε μεγάλη ηλικία.

Η πολιτεία συμβάλει σ’ αυτό όσο μπορεί. Λες και έχει κολλήσει η βελόνα του δίσκου στο τραγούδι “στο ίδιο έργο θεατές” με το οποίο μάγευαν τα πλήθη ανά την Ελλάδα στην καλλιτεχνική τους σύμπραξη οι Νταλάρας – Παπακωνσταντίνου.

Αλλαγές Νόμων στη λογική “ράβε – ξήλωνε”. Επεξεργασία του νέου αθλητικού νόμου για πάνω από 5 χρόνια. Για να σταυρώσουμε τον κόρφο μας να βγει επιτέλους σε διαβούλευση αυτός που πρόσφατα κυκλοφόρησε και βρίσκεται στο site του Ι.Δ.Ε.Α.Δ. Προτού καταργήσει αφεαυτής τη νομοπαρασκευαστική επιτροπή προ ημερών ο υφυπουργός Αθλητισμού κ. Ιωαννίδης.

Ενώ παράλληλα και αραιά και πού, για να επανέλθω στο πολυτραγουδισμένο άσμα, λαμβάνουν χώρα πράγματα που μα θυμίζουν ότι “αυτό το έργο είναι παιχνίδι φαντασίας”.

• Σαν την παλικαριά της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Αθηνών να ανοίξει πρόπερσι το φάκελο “Στημένα παιχνίδια” που οδήγησε τον ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ ΒΟΛΟΥ και την ΚΑΒΑΛΑ στη Δ΄ Εθνική, γεγονός πρωτοφανές για τα ελληνικά ειωθότα και θέσφατα. Και έπειτα τρένο στη Β΄ Εθνική όπου αγωνίζονται σήμερα “για να αποκατασταθεί η αδικία”, γεγονός σύνηθες στα ελληνικά ποδοσφαιρικά ήθη.
• Σαν το φασιστικό χαιρετισμό του ΚΑΤΙΔΗ, που δεν είχε καμία συνέπεια για την Α.Ε.Κ., πλην της τιμωρίας του αθλητή για 5 αγωνιστικές, γιατί κρίθηκε πειστική η απολογία του ποδοσφαιριστή ενώπιον του αθλητικού εισαγγελέα «ότι το παιδί δεν ξέρει τίποτα από φασισμό και χαιρέτισε έτσι γιατί νόμιζε πως είναι ο Ιούλιος Καίσαρας και περίμενε να του απαντήσουν οι οπαδοί της Α.Ε.Κ.: “AVE CEASAR”. Μάλλον κάτι δεν κάνουν σωστά οι δάσκαλοι στα σχολεία και οι γονείς στα σπίτια, αλλά αυτό είναι άλλης εκδήλωσης κουβέντα.

Αναφέρομαι στο συγκεκριμένο περιστατικό γιατί με την ίδια ποινή -των 5 αγωνιστικών- τιμωρήθηκε και Ο DAVID AGANTHO. Ο ποδοσφαιριστής του ΑΡΗ τιμωρήθηκε επειδή μετά την άδικη αποβολή του για δήθεν θέατρο και διαμαρτυρία ακολουθούσε το διαιτητή. Πράγμα που αν μη τι άλλο συμβαίνει συχνά στα ελληνικά γήπεδα και εν μέρει δικαιολογείται από το γεγονός ότι ο ΑΡΗΣ έπαιζε την επιβίωσή του, στο συγκεκριμένο ματς με τον ΑΤΡΟΜΗΤΟ, εντός γηπέδων. Για την εκτός γηπέδων επιβίωση έχουν γνώση οι δικαστές, θα αναφερθώ στη συνέχεια.

Η αντίφαση στα ανωτέρω συνίσταται στο ότι η πειθαρχική Επιτροπή της UEFA ως υπερεθνικό όργανο σκέφτεται σοβαρά να αυξήσει την προβλεπόμενη ποινή για ρατσιστικές συμπεριφορές στα γήπεδα από 5 σε 10 αγωνιστικές. Προφανώς επανακοστολογώντας την αρνητική απαξία συμπεριφορών σαν του Κατίδη ειδικά σε χώρες σαν τη δική μας, που θρήνησε τόσα και τόσα θύματα του ναζισμού.

Για τις άδειες συμμετοχής στο πρωτάθλημα ουδείς δεν έδειξε ως σήμερα την ίδια ευαισθησία και εξηγούμαι. Κάθε χρόνο περί το Μάρτιο οι ομάδες καταθέτουν τα δικαιολογητικά συμμετοχής τους, όπως αυτά προβλέπονται από την οικεία νομοθεσία. Για να μπορούν να πάρουν μέρος στα πρωταθλήματα της επόμενης περιόδου. Τα πράγματα τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα γίνονται «περίπου αλλιώς».

Η κάθε ομάδα καταθέτει όποια δικαιολογητικά έχει, – ό,τι της βρίσκεται εύκαιρο τέλος πάντων – και προς το καλοκαίρι, όπου προέχουν τα μπάνια του λαού για όλους, τελικά αποφασίζεται η συμμετοχή όλων των ομάδων στις κατηγορίες που επιθυμούν. Ίσως με κάποιους περιορισμούς – όπως έγινε κατά την περσινή αγωνιστική σεζόν – για τις ομάδες που δεν πήραν άδεια και οι οποίες υποχρεώθηκαν σε περιορισμένο αριθμό μεταγραφών για ηλικίες άνω των 24.

Η μόνη ομάδα που πλήρωσε ως σήμερα την ανεπάρκεια του φακέλου της ήταν η Π.Α.Ε. ΗΡΑΚΛΗΣ. Που λόγω προσκόμισης πλαστής, αν είναι δυνατόν, φορολογικής ενημερότητας υποβιβάστηκε στη Δ΄ Εθνική. Για να συγχωνευτεί στη συνέχεια – με τρόπο που χρήζει κουβέντα ωρών – με την Α.Ε. ΠΟΝΤΙΩΝ ΚΑΤΕΡΙΝΗΣ, να ανέλθει μεσούσης της αγωνιστικής περιόδου στη Γ΄ Εθνική.

Και την επόμενη σεζόν προς αποκατάσταση της προρρηθείσας αδικίας που αφορούσε ομοίως Βόλο και Καβάλα να ανέλθει εξωαγωνιστικά στη Β΄ ΕΘΝΙΚΗ ως ΑΕ ΠΟΝΤΙΩΝ ΚΑΤΕΡΙΝΗΣ – ΗΡΑΚΛΗΣ. Για να μην αναβιώσουν τα υπέρογκα χρέη προς το Δημόσιο. Κατά βάση, τα τελευταία που πολύ φοβάμαι ότι θα υποχρεώσουν τον συνυπόχρεο κατά νόμο (ά. 118 ν. 2725/99) Πρόεδρο του Δ.Σ. της Π.Α.Ε., ΑΝΤΩΝΗ ΡΕΜΟ να τραγουδάει μέχρι τα βαθιά του γεράματα προκειμένου να ξεχρεώσει για λογαριασμό της Π.Α.Ε. ΗΡΑΚΛΗΣ. Βέβαια και ο υποβιβασμός του ΗΡΑΚΛΗ ακόμα και αν υποθέσουμε ότι απένειμε δικαιοσύνη, δημιούργησε μια παράλληλη αντινομία, για να μην πω ανωμαλία.

Ο υποβιβασμένος αγωνιστικά ΑΣΤΕΡΑΣ ΤΡΙΠΟΛΗΣ παρέμεινε στην κατηγορία αντί να πάρει τη θέση του η αμέσως επόμενη στη βαθμολογία ομάδα του πρωταθλήματος της Β΄ Εθνικής. Βγήκε πέρσι στην Ευρώπη. Και φέτος θα διεκδικήσει με αξιώσεις στα play-off που αρχίζουν οσονούπω την έξοδό του στο Champions League.

Αυτό είναι ένα μικρό δείγμα του κατά πόσο οι αγώνες παίζονται στα γήπεδα, εκεί που η Ελλάδα κάποτε αναστέναζε, κατά το Διονύση Σαββόπουλο ή εκτός γηπέδων, σε αίθουσες δικαστηρίων και γραφεία συνταξιούχων ως επί το πλείστον δικαστών και διαπλεκόμενων δικηγόρων. Και έτσι προς επιβεβαίωση του πού έχει μετατεθεί ο αγωνιστικός χώρος διεξαγωγής του αθλήματος, επισημαίνω δυο γνωστά στους περισσότερους παραδείγματα:

• Το μηδενισμό του ΑΠΟΛΛΩΝΑ ΚΑΛΑΜΑΡΙΑΣ, παρά την καθαρή νίκη του στον αγώνα με τον ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ για την κριθείσα ως αντικανονική συμμετοχή του απίθανου ΒΑΛΝΕΡ, που μπήκε αλλαγή 10 λεπτά πριν το τέλος του αγώνα, ο οποίος έστειλε ένα ιστορικό σωματείο να βολοδέρνει στα χωράφια της Δ΄ Εθνικής και έδωσε στον ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ τη χαμένη ώθηση για να πάρει ουσιαστικά μέσα από τα χέρια της Α.Ε.Κ. του ΡΙΜΠΟ και του ΖΗΚΟΥ το πρωτάθλημα, που κατά τη γνώμη μου, εκείνη τη χρονιά, δικαιούτο.
• Δεύτερο παράδειγμα το ντοπάρισμα (αμφότερα τα δείγματα βρέθηκαν θετικά) του Βούλγαρου αθλητή ΤΣΙΓΚΟΦ. Τη χρονιά που η Α.Ε.Λ. πήρε το πρώτο και μόνο ως σήμερα πρωτάθλημα που κατέκτησε επαρχιακή ομάδα από θεσπίσεως Α΄ Εθνικής και τα οδοφράγματα με τα καμένα λάστιχα που ακολούθησαν μετά την τιμωρία αφαίρεσης βαθμών από την Α.Ε.Λ. Οι οδομαχίες και τα τρακτέρ έπιασαν ως συνήθως τόπο. Η τιμωρία διαγράφηκε και η ΛΑΡΙΣΑ πήρε το πρωτάθλημα χωρίς να αγωνιά για τους εκτός γηπέδου χαμένους βαθμούς. Βέβαια δε διεκδικούμε την παγκόσμια πρωτοτυπία, αν και φλερτάρουμε σοβαρά με τη διεκδίκησή της. Η ΜΑΛΑΓΑ που έκανε φέτος εκπληκτική πορεία στο Champions League αποκλειόμενη από τη ΝΤΟΡΤΜΟΥΝΤ στα 2 τελευταία λεπτά των καθυστερήσεων του επαναληπτικού αγώνα. Αγωνίστηκε στην κορυφαία ευρωπαϊκή διοργάνωση. Λόγω αναστολής της ποινής αποκλεισμού που της επιβλήθηκε για παραβίαση του financial fair play που έχει θεσπίσει η UEFA (υπέρογκες μεταγραφές που δεν οδηγούν στην επίτευξη οικονομικά ισοσκελισμένου προϋπολογισμού) με επιβολή προστίμου 300.000 € ως αντάλλαγμα για την αναστολή της ποινής. Φαντάζομαι ότι ο ΜΙΣΕΛ ΠΛΑΤΙΝΙ ανακουφίστηκε που δεν προχώρησε περαιτέρω.

Να επανέλθουμε όμως στα καθ’ ημάς. Τι έχει επιφέρει η κρίση στον επαγγελματικό αθλητισμό; Τι έχει καταστήσει το πάλαι ποτέ “όπιο των λαών” δουλειές “με φούντες” για δικαστές και δικηγόρους;

Και εξηγούμαι. Δικηγόρους είτε ειδικευόμενους στο αθλητικό ή στο ποινικό δίκαιο. Απαντώ. Λίγο τα στημένα, λίγο οι διαδοχικές συλλήψεις παραγόντων του ποδοσφαίρου για χρέη στο Δημόσιο κατ’ εφαρμογή του νέου νόμου για αυτόφωρες συλλήψεις, λίγο η πρόσφατη προσφυγή του ΑΡΗ (Κ.Α.Ε. και Π.Α.Ε.) και της Α.Ε.Λ. στο Πολυμελές Πρωτοδικείο για άνοιγμα της διαδικασίας εξυγίανσης κατ’ άρθρο 99 ΠτΚ. Σε λίγο η αθλητική Ελλάδα θα αναστενάζει στα δικαστήρια και όχι στα γήπεδα και ίσως τελικά περισσότερη σημασία από το να αναζητήσουμε γιατί φτάσαμε ως εδώ είναι να συνειδητοποιήσουμε πού τελικά φτάσαμε.

Στον ΑΡΗ για να αναφερθώ στα του οίκου μου, προς αποφυγή συλλογικών παρεξηγήσεων 49 ποδοσφαιριστές εμφανίζονται ως πιστωτές έχοντας προσφύγει:

• είτε στο CAS (Διεθνές Διαιτητικό Δικαστήριο),
• είτε στις εγχώριες Οικονομικές Επιτροπές της Ε.Π.Ο. ή ακόμα και
• στα Πολιτικά Δικαστήρια.

Κάποιοι από αυτούς συμβιβάστηκαν με την Π.Α.Ε. προ του κινδύνου να πτωχεύσει και να χάσουν όλα τα δεδουλευμένα ή μη (ας όψονται οι ρήτρες και οι προστατευόμενες περίοδοι) χρήματα.

Οι περισσότεροι ακολούθησαν την πεπατημένη Α΄ βάθμια Οικονομική Επιτροπή Επίλυσης οικονομικών Διαφορών. Β΄ βάθμια (μετά από έφεση του ηττηθέντος διαδίκου ή μετά την πάροδο 60 ημερών προκειμένου να τελεσιδικήσει η απόφαση), αίτηση για επιβολή ποινών αφαίρεσης βαθμών και μη συμμετοχής στη συνέχεια του πρωταθλήματος, ορισμός δόσεων καταβολής, αίτηση για ενεργοποίηση ποινής σε περίπτωση μη τήρησης των ορισθεισών δόσεων και παρόδου εύλογου χρόνου. Πού το περίεργο σε όλα αυτά; Ότι πολλές φορές μια αγωνιστική περίοδος δε φτάνει για να γίνουν όλες οι ανωτέρω διαδικαστικές πράξεις.

Οι λόγοι:

Οι συνεχείς αναβολές – άνευ ιδιαίτερου λόγου – οι μη τακτές δικάσιμοι (δεν υπάρχει καλεντάρι δικασίμων κατά την έναρξη της αγωνιστικής περιόδου), το ότι οι αθλητικοί δικαστές αρκετές φορές είναι απλήρωτοι, το μη τακτό στην έκδοση αποφάσεων. Ένα χτυπητό παράδειγμα αντίφασης:

• Κάποτε για να αποφύγει μεγάλη ομάδα του κέντρου τιμωρία ποδοσφαιριστή της σε αγώνα με τον αιώνιο αντίπαλό της η ακροαματική διαδικασία έλαβε χώρα Παρασκευή μεσημέρι. Και η απόφαση βγήκε Σάββατο πρωί. Για να εκτιθεί η τιμωρία σε αγώνα της ίδιας ημέρας και όχι στο επικείμενο ντέρμπι των αιωνίων την επόμενη αγωνιστική.
• Απεναντίας δίκασα στην Α΄βάθμια ΕΕΟΔΑΚ προσφυγή καλαθοσφαιριστή τον περασμένο Σεπτέμβριο. Και εξεδόθη προδικαστική απόφαση τον Ιανουάριο, η οποία μάλιστα δεν έτασσε προθεσμία για επαναφορά της με κλήση από τον επικρατέστερο των διαδίκων, πρακτικά από εμένα που διεκδικούσα τα χρήματα του πελάτη μου.

Μεγάλο “αγκάθι” της όλης διαδικασίας αποτελεί το γεγονός ότι:

• οι αποφάσεις των οικονομικών επιτροπών του ποδοσφαίρου, παρότι διαιτητικές αποφάσεις δεν επιτρέπει το αρμόδιο κατά τόπο Πρωτοδικείο Αθηνών να περιαφθούν τον εκτελεστήριο τύπο. Να αποτελέσουν δηλαδή εκτελεστούς τίτλους που να δίνουν τη δυνατότητα κατάσχεσης στα περιουσιακά στοιχεία της οφειλέτιδος Π.Α.Ε. Καθώς το Πρωτοδικείο Αθηνών δεν αναγνωρίζει το νόμιμο της συγκρότησης των εν λόγω Επιτροπών δεδομένου ότι την πλειοψηφία στη σύνθεσή τους έχουν δικηγόροι (3-2).

Με αυτόν τον τρόπο, ο αθλητής που είναι εξοπλισμένος με χρεόγραφα που να αποδεικνύουν την απαίτησή του (συναλλαγματικές ή επιταγές) είναι αναπόδραστα υποχρεωμένος να ακολουθήσει το μοναδικό δρόμο της επιβολής και ενεργοποίησης ποινών. Προκειμένου να εξαναγκάσει την Π.Α.Ε. να τον πληρώσει. Κάπως έτσι κατάληξε και ο διεθνής τερματοφύλακας ΜΙΧΑΛΗΣ ΣΗΦΑΚΗΣ να παρέμβει κυρίως – μόνος του από 49 ποδοσφαιριστές – σε βάρος της αίτησης υπαγωγής της Π.Α.Ε. ΑΡΗΣ στο ά. 99 ΠτΚ. Δεδομένου ότι δεν είχε άλλο τρόπο να διεκδικήσει εκτός Επιτροπών τα λεφτά του. Εκείνο που δεν ξέρω αν στάθμισε σωστά είναι το τι θα γίνει εάν ο ΑΡΗΣ δεν μπει στο ά. 99, πτωχεύσει – πιθανόν – οπότε δε θα έχει τρόπο να διεκδικήσει μέρος έστω των χρημάτων του.

Για να μείνουμε στο ά. 99, πρέπει να διευκρινίσουμε ότι – στην παρατεταμένη περίοδο κρίσης που διέρχεται και ο Επαγγελματικός Αθλητισμός. Οφειλόμενη εν πολλοίς στη ραγδαία συρρίκνωση των εσόδων από διαφημίσεις και χορηγικά πακέτα και των ενέσεων του Ο.Π.Α.Π. Έσοδα που πραγματικά αποτελούσαν οξυγόνο για τις ομάδες. Δεν αποτελεί πανάκεια, καθώς πρόκειται ουσιαστικά για προπτωχευτικό στάδιο, είναι όμως για να παραφράσω τον ποιητή. “Μια κάποια λύσις”. Και εξηγούμαι. Ο ΑΡΗΣ πέρα από τις οφειλές προς το Δημόσιο και τους προμηθευτές, είχε περί τα 9 εκατομμύρια ευρώ οφειλές προς ποδοσφαιριστές. Αποτέλεσμα της απλοχεριάς, ρέπουσας προς τη μεγαλομανία, με την οποία οι διοικούντες όλα τα προηγούμενα χρόνια μοίραζαν παχυλά συμβόλαια σε αμφίβολης πολλές φορές ποδοσφαιρικής αξίας παίχτες. Οι περισσότεροι από αυτούς δικαιώθηκαν στις οικονομικές Επιτροπές. Με αποτέλεσμα να προχωρήσουν στη διαδικασία ενεργοποίησης ποινών αφαίρεσης βαθμών και μη συμμετοχής του ΑΡΗ στο πρωτάθλημα έως ότου να εξοφληθούν.

Με τη χορηγηθείσα προσωρινή διαταγή κατά την υποβολή της αίτησης για υπαγωγή στο ά. 99 ΠτΚ, η οποία διατηρείται μέχρι και σήμερα, μετά την εκδίκαση της υπόθεσης, καθώς δεν έχει εκδοθεί απόφαση περί του ανοίγματος ή όχι της διαδικασίας και την υποβολή μιας σχετικής αίτησης αναστολής εκδόσεως αποφάσεων ενεργοποίησης ποινών που υποβλήθηκε από πλευράς μας στο Διοικητικό Δικαστήριο της Ε.Π.Ο. Η εκδίκαση των αιτήσεων ενεργοποίησης των ποινών αναβαλλόταν καθ΄ όλη τη διάρκεια του πρωταθλήματος. (Κατά τη γνώμη μου θα έπρεπε να εκδοθούν αποφάσεις με τις οποίες ρητά να αναστέλλεται η έκδοση αποφάσεων ενεργοποίησης ποινών). Και ο ΑΡΗΣ πέτυχε να διεκδικεί μέχρι και την τελευταία αγωνιστική του πρωταθλήματος τη σωτηρία του μέσα στους αγωνιστικούς χώρους, πράγμα που τελικά επετεύχθη. Θα αναρωτηθείτε εύλογα: και τι θα γίνει αν ανοίξει η διαδικασία; Θα διαγραφούν τα χρέη; Κατηγορηματικά όχι.

Το άρθρο 99 ΠτΚ ουδ’ επ’ ελάχιστον προσομοιάζει με το καταργηθέν ά. 44 ν. 1892/90, με το οποίο τα υφιστάμενα χρέη των ΠΑΕ ουσιαστικά διαγράφονταν (προβλεπόταν η τμηματική καταβολή τους σε ποσοστό 5-10%). Ουσιαστικά το ά. 99 δίνει τη δυνατότητα στις ΑΑΕ, αν επιτευχθεί το κλείσιμο της διαδικασίας, συναίνεση δηλαδή του 60% των πιστωτών και του 40% των εμπραγμάτως εξασφαλισμένων πιστωτών να κουρέψουν το χρέος τους, με παράλληλα επιμήκυνσή του. Ό,τι δηλαδή mazzo meno έκανε η Ε.Π.Ο. με την υπογραφή μνημονίου ομάδων – ποδοσφαιριστών για την καταβολή των οφειλομένων σε ποδοσφαιριστές κλιμακωτά έως και σε 45 δόσεις. Αυτό από μόνο του βέβαια δε σημαίνει τίποτα.

Αν η ρύθμιση – κούρεμα των χρεών συνδυαστεί με ένα νοικοκύρεμα των αλόγιστων εξόδων προηγουμένων ετών, τότε μπορούν αφενός να προσελκυστούν επενδυτές στο χώρο του αθλητισμού (π.χ. ο ΙΒΑΝ ΣΑΒΒΙΔΗΣ στον Π.Α.Ο.Κ.). Και περαιτέρω οι διαφημιστικές αγορές που έχουν θέσει εκποδών τον τελευταίο καιρό το ελληνικό ποδόσφαιρο από τις καλένδες τους να ξαναγυρίσουν σε αυτό, με δεδομένο ότι ως τηλεοπτικό προϊόν ποτέ δεν έχασε τη μαζικότητά του.

Βέβαια επειδή παρθενογένεση δεν υπάρχει, σε αυτήν την κατεύθυνση πρέπει να κινηθούν και οι ομάδες. Στελεχώνοντας επιτέλους τα τμήματα marketing με ειδικευμένους sports manager. (Τούτες οι φράσεις αν αφαιρέσεις τις μεγάλες ομάδες της Αθήνας και ενδεχομένως της Θεσσαλονίκης μάλλον αποτελούν έννοιες που αναζητούνται στο λεξικό του Μπαμπινιώτη για τις υπόλοιπες ομάδες). Και εκμεταλλευόμενες το brand name τους με όλους τους θεμιτούς τρόπους. Π.χ. για να μιλήσω για την πόλη μου. Στο Αεροδρόμιο “ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ” δεν υπάρχει κανένα stand με προϊόντα των ομάδων της πόλης για τους ταξιδιώτες που ταξιδεύουν εντός και εκτός των συνόρων. Ενώ στα duty free το μόνο shop in shop που υπάρχει είναι ενός ζαχαροπλαστείου.

Η πόλη του ΓΚΑΛΗ, του ΚΟΥΔΑ και του ΧΑΤΖΗΠΑΝΑΓΗ φαίνεται πως έχει μόνο εξαγώγιμο προϊόν τα τσουρέκια! Κακά τα ψέματα. Στην Ελλάδα είχαμε συνηθίσει την προσκόλληση στον ομφάλιο λώρο της κρατικής επιχορήγησης, στον ελεγχόμενο από το Κράτος χορηγό, στην άνωθεν βοήθεια προς άγραν ψήφων. Και αυτό σε εποχές που στην Ευρώπη που συντελείται κοσμογονία:

• Οι ΓΚΛΑΣΚΟΟΥ ΡΕΪΝΤΖΕΡΣ υποβιβάζονται σε ερασιτεχνική κατηγορία. Παρόλο που όλες οι ομάδες της Α΄ Εθνικής Κατηγορίας του σκωτικού πρωταθλήματος συμπεριλαμβανομένης και της μισητής αντιπάλου ΣΕΛΤΙΚ, ζητούν για οικονομικούς λόγους την παραμονή της στην Α΄ Εθνική.
• Η αναδειχθείσα καλύτερη ομάδα του 20ου αιώνα ΡΕΑΛ ΜΑΔΡΙΤΗΣ, καλείται να απολογηθεί στην Οικονομική Επιτροπή της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Επειδή το 1998 αγόρασε από το Δήμο Μαδρίτης χώρο για το προπονητήριό της αντί του ποσού των 441.000 €. Για να το μεταπωλήσει το 2011 στο Δήμο αντί του αστρονομικού ποσού των 22 εκατομμυρίων ευρώ. Αν η έρευνα διαπιστώσει παραβίαση της κοινοτικής νομοθεσίας, η “Βασίλισσα” θα είναι υποχρεωμένη να επιστρέψει τα χρήματα και να πληρώσει υψηλότατο πρόστιμο.
• Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει με 5 ολλανδικές ομάδες, προκειμένου να αποκαλυφθεί κατά πόσο οι ομάδες δέχθηκαν κρατική βοήθεια. Κάτι που απαγορεύεται από το νομικό πλαίσιο που διέπει τις αρχές του ελεύθερου ανταγωνισμού.

“Πενία τέχνας κατεργάζεται” και από το γνωμικό δεν εξαιρείται ούτε καν η ΡΕΑΛ ΜΑΔΡΙΤΗΣ.

Αυτά στο εξωτερικό. Γιατί στην Ελλάδα, όπου οι προσπάθειες πολυμετοχικότητας στο πρότυπο μεγάλων ομάδων του εξωτερικού, (βλ. ΛΕΣΧΗ ΦΙΛΩΝ ΑΡΗ, ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ), φαίνονται να μην ανταποκρίνονται στις αυξημένες απαιτήσεις των καιρών. Η ετοιμότητά μας να αντιμετωπίσουμε τις δυσκολίες της κρίσης συγκρίνεται με τα ποσοστά νικοτίνης σε ελαφριά τσιγάρα.

Συμπεράσματα, αντί ευχών

Για εμάς πάντως τους ρομαντικούς, “του ’60 τους εκδρομείς» του Διονύση Σαββόπουλου, το ποδόσφαιρο θα παραμείνει αγαπημένη συνήθεια, μεσημέρι Κυριακής, με πλαστικό ποτήρι καφέ και πασατέμπο, κάτω από τον χειμωνιάτικο ήλιο.

Κάποια πράγματα είναι παντοτινά, ανεξαρτήτως επιπέδου, κατηγορίας και στόχου.

Το ποδόσφαιρο θα είναι αυτό που πάντα θα μας ενώνει, θα μας χωρίζει, θα μας λυτρώνει. Κι ας έχει πέσει χαμηλά.

Αλεξανδρούπολη, 20.4.2013
Σπύρος Χριστοφορίδης
Δικηγόρος – Συγγραφέας